منشورکوروش بزرگ(اولین اعلامیه حقوق بشر)

اینک که به یاری مزدا، تاج سلطنت ایران وبابل وکشورهای جهات اربعه رابه سرگذاشته ام ،اعلام می کنم:که تاروزی که من زنده هستم ومزدا توفیق سلطنت را به من می دهد دین وآیین رسوم ملّت هایی که من پادشاه آن هاهستم،محترم خواهم شمردونخواهم گذاشت که حکام وزیردستان من ،دین وآیین ورسوم ملت هایی که من پادشاه آنها هستم وملت های دیگررامورد تحقیرقراربدهندیابه آنهاتوهین نمایند.

من ازامروزکه تاج سلطنت رابه سرنهاده ام ،تاروزی که زنده هستم ومزداتوفیق سلطنت رابه من می دهد،هرگزسلطنت خودرابرهیچ ملّت تحمیل نخواهم کردوهرملت آزاد است،که مرابه سلطنت خودقبول کندیاننمایدوهرگاه نخواهدمراپادشاه خودبداند،من برای سلطنت آن ملت مبادرت به جنگ نخواهم کرد.من تاروزی که پادشاه ایران وبابل وکشورهای جهات اربعه هستم،نخواهم گذاشت،کسی به دیگری ظلم کندواگرشخصی مظلوم واقع شد،من حق وی را ازظالم خواهم گرفت وبه اوخواهم دادوستمگررا مجازات خواهم کرد.من تاروزی که پادشاه هستم ،نخواهم گذاشت مال غیرمنقول یامنقول دیگری رابه زوریابه نحو دیگربدون پرداخت بهای آن وجلب رضایت صاحب مال ،تصورنمایند.

من تاروزی که زنده هستم ،نخواهم گذاشت که شخصی ،دیگری را به بیگاری بگیردوبدون پرداخت مزد،وی رابه کاروادارد.من امروزاعلام می کنم،که هرکس آزاداست ،که هردینی راکه میل دارد،پیش بگیردومال خودرابه هرنحو که مایل است،به مصرف رساند،مشروط به این که لطمه به حقوق دیگران نزند

من اعلام می کنم ،که هرکس مسئول اعمال خودمی باشدوهیچ کس رانباید به مناسبت تقصیری که یکی ازخویشاوندانش کرده،مجازات کرده ،مجازات برادر گناه کاروبرعکس به کلی ممنوع است واگریک فردازخانواده یاطایفه ای مرتکب تقصیرمی شود،فقط مقصربایدمجازات گردد،نه دیگران من تاروزی که به یاری مزدا،سلطنت می کنم ،نخواهم گداشت که مردان وزنان را به عنوان غلام وکنیزبشوندورسم بردگی بایدبه کلی ازجهان برافتد.

وازمزداخواهانم،که مرادرراه اجرای تعهداتی که نسبت به ملت های ایران وبابل وملت های ممالک اربعه عهده گرفته ام،موفق گردانم.